NIEUWSPAGINA

Afgelopen vrijdagavond zat ik enigszins in spanning voor de TV naar de persconferentie te luisteren: wat zal er binnenkort weer mogelijk zijn? Is er weer perspectief om als koor toe te werken naar een concert? Of blijft samen zingen toekomstmuziek?

 

Opgelucht hoorde ik dat zingen, zonder 1,5 meter afstand in acht te nemen, misschien weer kan vanaf 20 september 2021. Goed nieuws dus.
Blij, want dat biedt zicht op fijnere repetities, waarbij je elkaar veel beter kunt horen zingen. Zelfs concerten  gaan geven behoort tot de mogelijkheden!!

 

In juli waren we een keer bij elkaar geweest, om elkaar eindelijk, na lange tijd, weer te zien. Naast even lekker bijkletsen zongen we samen een paar thuis ingestudeerde stukken. Je begrijpt dat dat uiteraard naar meer smaakte, maar met de vakantieperiode voor de boeg moesten we het daarbij even laten.

 

Op 24 augustus zullen we weer gaan repeteren. Heerlijk. Mijn koortas staat al klaar. Gevuld met toekomstmuziek!

 

𝘈𝘮𝘦𝘳𝘪𝘤𝘢𝘯 𝘱𝘩𝘰𝘵𝘰𝘨𝘳𝘢𝘱𝘩𝘦𝘳 𝘏𝘢𝘳𝘰𝘭𝘥 𝘍𝘦𝘪𝘯𝘴𝘵𝘦𝘪𝘯 (𝟣𝟫𝟥𝟣-𝟤𝟢𝟣𝟧)
𝘉𝘰𝘢𝘳𝘥𝘸𝘢𝘭𝘬 𝘚𝘩𝘦𝘦𝘵-𝘔𝘶𝘴𝘪𝘤 𝘔𝘰𝘯𝘵𝘢𝘨𝘦, 𝘊𝘰𝘯𝘦𝘺 𝘐𝘴𝘭𝘢𝘯𝘥, 𝟣𝟫𝟧𝟢

Daar liep ik door de straten van Hoorn. Ik hoorde mezelf zachtjes neuriën en ik maakte zelfs een klein huppelsprongetje. Ik was onderweg naar de Oosterkerk waar na lange tijd - u weet wel waarom- eindelijk een ontmoeting was georganiseerd voor de leden van Soli. Daar had ik me enorm op verheugd.

 

Bij binnenkomst werd ik ontvangen door de klanken van het prachtige orgel, dat werd bespeeld door Johan de Vries en zijn Rita speelde daarbij op de fluit. Daar stond het bestuur en, net als bij iedereen, werd ik door hen enthousiast begroet. 'Hé, hallo, blij je weer te zien!' klonk het in de kerkzaal, waar het uitnodigend geurde naar koffie. Het was prachtig al die bekende koorvrienden en vriendinnen weer te zien en te spreken.

 

Warme woorden van welkom door onze voorzitter Wil, die ons meegaf dat we niet alleen waren samen gekomen om afscheid te nemen van het achter ons liggende seizoen, maar vooral ook te vieren dat de teugels inmiddels zó zijn gevierd dàt we weer als groep bij elkaar mogen komen. 24 augustus is de grote dag dat de repetities weer gaan beginnen. Wat een fijn vooruitzicht!

Als klap op de vuurpijl werden we getrakteerd door een optreden van Matthijs Mesdag, die daarbij op de piano werd begeleid door Marcel. Het was puur genieten.

 

We waren zelf ook aan de beurt:  enigszins voorzichtig  klonken de liederen die thuis, met behulp van de repetitiefilmpjes van onze dirigent,  waren ingestudeerd. Maar wat klinkt het samen veel mooier als alleen achter een computerscherm!

 

Daarna leek de Oosterkerk net een beetje op het welbekende 'kippenhok', iedereen had elkaar zoveel te vertellen! Daarvoor was alle gelegenheid, waarbij onder het genot van een drankje en heerlijk hapjes de tijd veel te snel voorbij vloog....

 

Ik liep weer door de straten van Hoorn, huiswaarts. Ik neuriëde en maakte onwillekeurig een huppelsprongetje...

 

 

 

 

 

 

Genietend van een kop koffie zat ik te bladeren in de krant. In het culturele katern van de krant werd aandacht geschonken aan hoe het met de koren is gegaan tijdens de corona pandemie. Ik bedacht me hoe ik het samen zingen mis, het samen van noten muziek maken.
Hoe doen ‘wij’ het eigenlijk?

 

In een van de wekelijkse mails van ons actieve en betrokken bestuur las ik hoe  blij zij zijn dat de leden van Soli zo ontzettend trouw zijn. Dat is gelukkig een hele goede basis om als koor te blijven bestaan. We krijgen met regelmaat ons clubblad ‘De Engelenbak’ digitaal toegestuurd. Hierin staan allerlei leuke wetenswaardigheden, verstrooiing en soms zelf zielenroerselen van koorleden. Superleuk om in verbinding te blijven met elkaar. Onze dirigent Marcel verzorgt al wekenlang hele leuke repetitie-filmpjes per stemgroep, zodat we bezig blijven met de dat wat ons het meeste bindt: zingen!

 

Ik hoop dat we de draad weer kunnen oppakken in september, want samen zingen is toch het allerleukste!